يکي از مشکلات مردم ديار کرمان کمبود آب باران وآب شرب است. در تمام نفاط کرمان و ايران هم براي بارش باران اين رحمت الهي رسم هايي وجود دارد و من هم ميخوام درمورذ روستاي مادريم دشتخاک که يک روزي از خوش آب وهوا ترين مناطق کرمان بوده و رسم هاي جذابش براتون صحبت کنم.
يکي ازمحصولات کشاورزي اين روستا گندم هستش که در گذشته به صورت ديمي کشت ميشده و نياز به آب باران در موقعي مشخص داشته و اگر هم در زمان مناسب باران نمي باريد رسمي به نام تالو متالو اجرا ميشد .
همه ي مردان ده در نقطه اي جمع ميشدند و به چوبي بلند چند زنگوله ميبستند وتاشب باتکان دادن چوب و خواندن شعر زير به سمت بيابان حرکت ميکردند:
تالو متالو*ايشالله بباره بارون*تالوي ما عمل داره*بزو سياه جمل داره*اي خدا بده بارون*اي خدا بده بارون*گندما که زيرخاکن*از تشنگي هلاکن*خدا بده بارون* خدا بده بارون*خدا بده بارون
وبعد از رسيدن به بيابان چند ساعتي را در آنجا سپري کرده و سپس به سمت قبرستان حرکت کرده و همچنان تالو را تکان داده و شعر بالا را خوانده.
پس از سپري شدن روز دوم در قبرستان داوطلبان به سمت شهر حرکت ميکنند اما کاري جديد به کار هايشان اضافه ميشود رفتن به در خانه ها وجمع آوري کمک هاي مردم که بخاطر کشاورز بودن مردم و محصول بومي آنجا که گندم بودده و هست اکثر کمک ها گندم بود.
در روز بعد گندم ها را آرد وخمير کرده وبا آنها نان درست کرده البته در خمير ها يک سنگ سبز مي انداختند و بعد از پخش نان هرکس صاحب ناني بود که در آن سنگ سبز بود بايد تا سه روز بايد با دعا کردن کاري ميکرد که باران بيايد و در اکثر مواقع بارن زيادي ميباريد و اگرهم باران نميباريد فرد را تا جايي که امکان داشت ميزدند به بهانه ي اينکه چرا باران نباريده؟
البته مطمئنم همه ي ما با بخش آخر مخالفيم اما به هر حال اگر همه ي ما به يک خدا ي واحد ايمان کامل داشتيم ميتوانستيم اهواز را از ريز گرد هايش کرمان و يزد را از بي آبي هايش نجات دهيم و ميتوانستيم برگرديم به زمان گذشته زماني که توکيو مي خواست تهران باشد.
از همه ي شما عزيزان که وقت خودتون رو براي خوندن اين متنگذشتين ممنونم
درباره این سایت